Tuesday, May 09, 2006
در نا نوشتن
یکم: چندان که نوشتنی بی دلیل محال نیست، پس می شود ننوشتن بی دلیل هم داشت که همین عبارت دلیل می شود بر ننوشتن بی دلیل.
دوم: به همان دلیل نامعلومی که این روز ها خیلی از کارهایی را انجام نمی دهم که قبلا انجام می دادم، ننوشتن بی دلیل توجیه می شود.
سوم: آیا هنوز کسانی بین دلیل و علت فاصله و فرق قائلند؟
چهارم: پرسپولیس قهرمان می شه. خدا می دونه که حقشه. به لطف سلطان و بچه ها پرسپولیس قهرمان می شه. لا لای لای لالای لالای، لالای لالای لای لالای لالای....
پنجم: بازی پرسپولیس با ملوان را بعد از سالها رفتم ورزشگاه. ملغمه شور و حماقت.خیلی باحاله
ششم: تئاترتلخ بازی قمر در عقرب به کارگردانی بابک مهری، فارغ التحصیل مکانیک پلی تکنیک و دانشجوی فوق لیسانس ادبیات نمایشی، از کانون تئاتر پلی تکنیک باز هم در جشنواره تئاتر دانشگاهی رتبه اول کارگردانی، بازیگری زن، طراحی صحنه و همچنین کار برگزیده هیات داوران را نصیب خود کرد. حتما اعضای گروه توی اختتامیه بعد از اعلام جوایز خوانده اند که : ما تکنیکی هستیم. پلی تکنیکی هستیم. ما تکنیکیا سرور و سالار جهانیم. اینیم آنیم. چنینیم چنانیم. از شیر نترسیم که خود شیر ژیانیم...
هفتم: چقدر زیباست ترجیع بند سعدی:
ای سرو بلند قامت دوست
وه وه که شمایلت چه نیکوست
در پای لطافت تو میراد
هر سرو سهی که بر لب جوست
مه پاره به بام اگر برآید
که فرق کند که ماه یا اوست
نازک بدنی که می نگنجد
در زیر قبا چو غنچه در پوست...
ای بر تو قبای حسن چالاک
صد پیرهن از محبتت چاک
پیشت به تواضع است گویی
افتادن آفتاب بر خاک
ما خاک شویم و می نگردد
خاک درت از جبین ما پاک
مهر از توان برید؟ هیهات
کس بر تو توان گزید؟حاشاک
درد از قبل تو عین داروست
زهر از جهت تو محض تریاک...
تا می رسد به این بند که ما تازه می فهمیم مخاطب این ابیات زیبای عاشقانه که شاید ترجیع بندی به این زیبایی در تمام ادبیات ما نا یاب باشه، کیست؟
ای چون لی لعل تو شکر نی
بادام چو چشمت ای پسر نی
...
هفتم: باز هم پرسپولیس قهرمان میشه.
---------------------------------------------------------------------------