آقایی هست به نام پروفسور سید حسن امین. آقای پروفسور صاحب امتیاز و مدیر مسوول و سردبیرو نوسنده اکثر مقالات یک نشریه ادبی است به نام حافظ. این نشریه بیشتر به ادبیات کلاسیک می پردازد و همچنین تاریخ معاصر با مرکزیت دکتر مصدق. آقای پروفسور گویا اولین قاضی غیر انگلیسی است که در محاکم بریتانیا قضاوت می کند و این برای خودش افتخاری است. نشریه حافظ را که باز بکنی گاهی اشعار زیادی می بینی که در خطاب و اکثرا در مدح جناب پروفسور سروده شده اند.مثل قصیده ای با این مطلع:
رسید شعر تو ای مرد نامدار امین
کشیدمش به دو چشمان اشکبار امین
ویا:
دلگشا چون باغ شد هر برگ حافظ تا امین
کاشت در باغ ادب زیبا ترین افرا امین
و ...
اناگفته نگذارم که در این نشریه کسانی امثال ناصر تکمیل همایون و شفیعی کدکنی هم قلم زده اند. به هر حال جناب پروفسور مقاله ا ی یک صفحه ای نوشته اند و چون خودشان هم مدیر مسوول و هم سردبیر هستند بی هیچ ملاحظه ای چاپ کرده اند با عنوان:
"ما یستقبح ذکره در شعر رئدکی یا مهستی؟"
کل این مقاله در تفسیر و تدقیق بیتی است که جناب پروفسور در دیوانی قدیمی از رودکی دیده اند.
ءءءآلوده بیاری و نهی بر ءءء من

بوسه ای چند به نیرو بزنی بر نس من
و آورده اند که نس به معنی اطراف لب و دهان است و بعد در باره این بیت نکاتی را مطرح کرده اند و نکته ای رامشخصا گوشزد

نموده اند که واقعا محشر است. جناب پرفسور فرموده اند:
علامه دهخدا همین بیت را ذیل مدخل نس شاهد آورده است با این تفاوت که به جای حرف "بر" حرف "در" را آورده که بی ادبانه تر است.
...
نوشتن تمام این سطور فقط به جهت این تذکر مشفقانه بود که اگر کسی از میان دوستان خواست که این بیت را بخواند ، به جد حواسش باشد که به جای بر از در استفاده نکند که از دایره اهل ادب خارج و به سلک بی ادبان خواهد پیوست. ذکر این تذکار مشفقانه را مدیون

جناب پروفسر سید حسن امین هستم که عمرش دراز باد و توفیقش روز افزون...

پاورقی: ازءءء به جای سه نقطه استفاده شده است.