Thursday, September 22, 2005
در باره منجی
این جمله را زیاد شنیدیم که من نمی دانم خدا هست یا نه. اما ترجیح می دهم که خداوند وجود داشته باشد.
آیا در باره منجی هم می توان چنین جمله ای بکار برد؟
اعتقاد به منجی و وعده به ظهور یک منجی آخرزمانی، که در تمام ادیان هم پیدا می شود، نشان دهنده پیروزی شیطان بر پیامبران در تمام تاریخ است.
هیچ پیامبری (مطابق تمام متون مقدس)، نتوانسته وعده های خداوند را محقق کند. هیچ پیامبری نتوانسته زندگی زیبا همراه با عدالت و دادگستری را در میان آدم ها اجرا کند.
پیامبران همیشه شکست خورده اند. این اعتراف تمام متون مقدس و تاریخ همه دین هاست.
شیطان همیشه پیروز بوده و از برقراری زندگی نیکو ، زندگی زیبا، زندگی بهتر یا زندگی خدایی جلوگیری کرده.
همین است که پیامبران همیشه وعده داده اند که کسی بعد از آن ها خواهد آمد تا وعده های خداوند را محقق کند و زمین را از زندگی زیبا پر کند.
اما آن ها که بعد آمده اند هم نتیجه ای بهتر از قبل نگرفته اند.
مسیحیان می گفتند که مسیح همان موعود موسی است که وعده های او را محقق می کند. اما مسیح خود نیز به بازگشت خود وعده می دهد تا ملکوت خداوند را برپا کند.
چندان که موسی نیز خود موعود خداوند بود...
چنین است که پیامبران شکست خوردگان بزگ تاریخند و ابلیس بزرگترین پیروز تمامی میدان های نبرد معنوی.
تاریخ زمین هیچ جایی برای پیروزی وعده های خداوند نداشته، پس خداوند پیروزی خود را به پایان تاریخ ، به آخر زمان موکول می کند.
به پایانی که تا به امروز نیامده، تا امروز هیچ کس ندیده و هیچ نمایی از آن جز در متونی پیچیده به استعاره و مثال، نمی توان دید. هر چه در باره منجی و جهان پس از ظهور او گفته اند، همه استعاریند.
شاید پایان تاریخ زمین از جنس قصه ها و مثل ها باشد و هیچ ربطی به تاریخ واقعی زمین نداشته باشد. شاید منطق حاکم بر پایان تاریخ هیچ ربطی به منطق تاریخ واقعی نداشته باشد. منطقی که پایان تاریخ را اساسا بی منطق
می کند.
ظهور و نحوه ظهور منجی هم بی منطق است. هم در انجیل است و هم در روایات شیعی، که ظهور او مثل گذشتن شهاب است. بدون آن که فکرش را بکنی یا آماده اش باشی می آید. مثل آمدن شهاب، بی منطق.
آیا این وضعیت بی منطق روزی مستقر خواهد شد؟
منطق تاریخ واقعی، منطق زوال و پلیدی است( حتی از نگاه کتاب های مقدس). آغاز این تاریخ، قتل هابیل است و ادامه آن هیچ چیز زیباتری ندارد که نشانمان بدهد. جز آن که قتل، جنگ شده و جنگ، نسل کشی و ...
در این تاریخ، آدم های زمینی هم شکست خورده اند. درست مثل پیامبران آسمانی. آسمان و زمین در شکست با هم پیوند خورده اند. تمام تلاش آدم ها را برای زندگی بهتر در اوراق تاریخ به خط زرین نوشته اند. این تلاش های مقدس به چیزی ختم شده که به چشم می بینیم. اسمش را می شود گذاشت نارضایتی عمومی. شما از سر رادیکال طیف بگیرید تا برسید به منطقی ترین توجیه کنندگان وضع موجود. همه ناراضیند.
شاید بهتر باشد اتفاقی غیر منطقی، داستانی استعاری، مثالی...
شاید دلمان خواست ترجیح بدهیم شهابی از گوشه آسمان بگذرد.
---------------------------------------------------------------------------