<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6919998\x26blogName\x3d%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87+%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%86\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://khaneroshanan.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://khaneroshanan.blogspot.com/\x26vt\x3d8114318517456267451', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script> vlink="#EAE6E0" alink="#EAE6E0">
height="327">
خانه روشنان
Saturday, June 11, 2005 ازشب سیدنی تا شب بحرین

ایران هم برد ومستقیم رفت به جام جهانی.
خیابان های شهر هم همه شلوغ بود و پر ازدحام.من این شب را شب بحرین می گویم.
شب بحرین بی شور بود، برعکس شب استرالیا که روح داشت، شور داشت.
شلوغی و ازدحام همبسته مفهوم شهر هستند و شهر نمایشگاه تمام دنیای مدرن..
ماجده رومی در آهنگی عاشق مردی شده بود که در کافه ای نشسته بود.
کافه ها محل صورتبندی شهرهای مدرن بوده اند.
شهرهای مدرن در کافه نوشته و خوانده شده اند
کافه ها محل استراحت و تامل توده روان شهریند.
مردی که در کافه نشسته هیچ توجهی به ماجده نمی کند.هر کاری که ماجده می کند،آینه اش را می اندازد،سرفه می کند؛مرد فقط روزنامه می خواند و هر توجهی را از او دریغ می کند.
قهوه می خورد،سیگار می کشد ودر نهایت می رود.
وقتی که می رود ماجده با چشم دنبالش می کند.اما همین که از در کافه بیرون می رود در ازدحام گم می شود.
غاب فی ازدحام
ازدحام شهری پوشاننده ویا نابود کننده تمام ویژگی های فردی است
ازدحام شهری غائب کننده است.
ویژگی هایی که آدم ها را از هم متمایز می کند.
یا آدم ها فکر می کنند که آن ها را متمایز می کند.
چیز هایی مثل عشق که بزرگ ترین جهان ها را درون آدم ها خلق می کند،در ازدحام شهری غائب است.
به قول ماجده در ازدحام گم می شود.
اما در ازدحام شهری تمام افراد یک شکل می شوند.یک توده رونده.
ازدحام شهر هایی مثل شهرهای ایران ،با قوانین یکسان سازی جاری ،نابود کننده ترند.
همین است که فرد می خواهد جوری از این ازدحام،از این توده روان جدا شود.
بگذریم که این توده آن چنان سیال است که تمام اشکال اعتراض را دوباره جذب خود می کند و به شکل غالب ازدحام تبدیل می کند.
شب استرالیا این اعتراض فردی دوباره در خیابان جمع شد.
اما چون از جنس اعتراض بود روح داشت، پرشور بود.
اگرچه آن چه در خیابان های شهر می دیدیم باز هم ازدحام شادمانه مردم بود،اما چون ازدل اعتراض به شهر جوشیده بود،این بار توده ای روان نبود،بلکه توده ای جوشان بود.درست مثل تمام شکل های انقلاب.
شورانگیزی شب استرالیا هیچ وقت فراموش نمی شود.
اما شب بحرین این طور نبود.
شب بحرین همه بیرون آمدیم چون با هم قرار داشتیم.
همه می دانستسم که اگر ایران برد باید بیرون بیاییم و بنا بر یک حس شبه ناسیونالیستی شادی کنیم.
این بود که شب بحرین ازدحام شهری دو باره خودش را در یک شکل بی روح وبی نظم به نمایش گذاشت.
بر عکس شب استرالیا که هیچ کس قرار نبود بیرون بیاید.
ما با پیروزی ایران همه بیرون آمدیم اعتراض کردیم بی آن که شاید خودمان می خواستیم.
شب سیدنی شور انگیز بود.
شب بحرین بی روح
پ.ن:.
راستی ماجده رومی خواننده معاصر لبنانی است.هم زیبا می خواند و هم شورانگیز

---------------------------------------------------------------------------