Monday, December 13, 2004
فکر می کنم در معرض یک امتحان قرار گرفتم.
امتحانی که خداوند و طبیعت و رفاقت و وجدان و محبت و عشق (والبته عشقی قدیمی) دربرابرم قرار داده اند.
تمام نیروهای عالم را به کمک می طلبم.
چون خودم خسته ام.خسته.
تمام نیروهای عالم را تا قدرتم دهند وسینه ام را شرح دهند تا بپذیرم آنچه را که بر من می رود.
و پایداری کنم.وکوچکی نکنم وبزرگوار باقی بمانم
امروز هرآن چه کابوسم بود،درست مقابل چشمانم واقعی شد.
با خشونتی هر چه تمام تر.
آی داش اکل!
داش آکل
فقط ازلابلای سطورهدایت صدایت را می شود شنید
وگر نه میان این بوق و کثافت کسی نمی شنود که مرجان عشق تو منو کشت.
همان طوطی هم حالا نایاب شده.
اوون طوطی هم دیگه نیست.
داش آکل
دوران مردها و طوطی ها به سر آمده
---------------------------------------------------------------------------