<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6919998\x26blogName\x3d%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87+%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%86\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://khaneroshanan.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://khaneroshanan.blogspot.com/\x26vt\x3d8114318517456267451', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script> vlink="#EAE6E0" alink="#EAE6E0">
height="327">
خانه روشنان
Friday, July 03, 2009 روزهای خوب


این چند روز، مخصوصا روز های دور و بر انتخابات، دیدن مردم ایران لذت بخش بود. همه می دانیم که در این مدت ملت ایران محترم شده اند. به ما احترام می گزارند، نه این که چون مظلومان سوژه ی دل سوزی باشیم، اگر چه مظلوم بودیم. نه این که چون داغ دیده گان، مستحق هم دردی باشیم، اگر چه داغ دیده ایم. به ما احترام می گزارند چون محترمیم.
باید افتخار کنیم، نه به خاطر تخت جمشید و کورش و گذشتگانی که از پادشهان باج می گرفتند، به خاطر آن چه همین حالا می کنیم. به خاطر آن چه همین حالا هستیم. به خاطر این که محتریم.
این چند روز با احترام تمام برای تغییر تلاش کردیم. با احترام همه را به رای دادن تشویق کردیم. با احترام با حریف مواجه شدیم. با احترام رای دادیم. با احترام اعتراض کردیم. و با احترام با هم زندگی کردیم.
همه به هم احترام گذاشتیم. در این چند روز از همیشه با اخلاق تر بودیم. همه هوای هم را داشتیم. همه با هم مهربان بودیم. همه برای هم صبر کردیم، گذشت کردیم. پیران و کودکان را مقدم داشتیم. به هم کمک کردیم.
با اخلاق بودیم. شعار های ما هم اخلاقی بود. از دروغ بیزار بودیم، از ریا، از نفاق، از بد گویی و درشت گویی و بی ادبی. آن چه می خواستیم رعایت اخلاق بود، صداقت بود، ادای امانت بود. همه ی آن چه می خواهیم. ما ملتی اخلاقی بودیم، دولت اخلاقی هم می خواهیم. دولتی که مثل ما همه جای جهان محترم باشد.
خیلی ها می گفتند، این ملت پیش از این صادق بود، سالم بود و من باور نمی کردم. فکر می کردم که رفتار ملت - رفتاری که از آن بیزار بودم - ذاتی این مردم است و دلیل هم کم نبود. این همه دلایل تاریخی و دینی و نژادی و حتی ژنتیک. گمان می کردم در ذات ما است که نظرتنگ باشیم، در ذات مااست که پشت هم بزنیم، دروغ بگوییم، هزار رنگ باشیم، خودخواه باشیم و کلکسیونی از رذایل اخلاقی را در عین ادعای دینی و تاریخی اخلاقی به عمل در آوریم.
(همهیشه هم می گفتیم که این ملت چنین اند و چنان، درست همان وقتی که جدای از این ملت نبودیم .عیب گویی جمعی و بیزاری از مردم، آن هم از زبان همه ی مردم. خویشتن بیزاری عمومی و جمعی.)خیلی ها می گفتند مردم در اثر حاکمیت چنین شده اند و من باور نمی کردم.
اما حالا، بعد از این روزها باور می کنم که ما خوب بودیم. در این چند روز اخلاقی بودیم. مدنی بودیم. پس می توانیم همیشه خوب باشیم. و می دانم که آن ها مارا خوب نمی خواهند.
آن ها ما را گرگ هم می خواهند.آن ها مارا دروغ گو می خواهند. پشت هم انداز، آن ها مارا نامرد و بی معرفت و خود خواه می خواهند. آن ها خوب می دانند که جامعه ی بی اخلاق، جامعه ای که مردمانش دشمنان خاموش یک دیگرند، جامعه ای که همه منتظر فرصتند تا از هم انتقام بگیرند، جامعه ی دروغ گو، ریاورز و منافق، بهترین میدان و هم وارترین زمین برای مرکب خودکامه گی و استبداد بوده و هست. بی خود نیست که هر جا که استبداد هست، اخلاق نیست.
آن ها ، ما را چنین می خواهند که گرگ باشیم برای دریدن یک دیگر. آن ها ما را بی احترام می خواهند.
در این چند وقت ما محترم بودیم. باید محترم بمانیم. باید اخلاقی بمانیم . اتحاد تنها شایسته ی انسان های محترم است. شایسته ی انسان های اخلاقی. انسان های بی اخلاق نمی توانند کنار هم بمانند، نمی توانند با هم کار کنند نمی توانند هم بسته باشند. تفرقه هم زاد مردمان بی اخلاق است.
محترم می مانیم. این تلاشی مدنی است. تلاشی اخلاقی. شعار ما صداقت بود، بی زاری از دروغ و ریا بود و هست. باید راست گو بمانیم و دعوت به صداقت کنیم. اخلاقی بمانیم و دعوت به اخلاق کنیم. به سوی جنبشی اخلاقی. جنبشی که هر چه اخلاقی تر باشد، سیاسی تر است.

---------------------------------------------------------------------------